Zo beleef je één van de hoogtepunten van je leven (in mijn geval: het in de wereld zetten van mijn eerste boek), zo val je in één van de diepste dalen.
Afgelopen maandag 3 april (jullie zullen je het je nog wel herinneren) begon de pre-order van Zonaanbidding. En die eerste paar dagen was ik volop bezig met de promotie daarvan: online, op de (lokale) radio en in de krant.
Woensdagavond 5 april kreeg ik buikpijn. Vrijdagochtend bij de huisarts kreeg ik een poedertje tegen obstipatie. Het hele lange paasweekend heb ik liggen creperen van de buikpijn.
Dinsdagochtend (11/4) werd ik (eindelijk) door de huisarts naar het ziekenhuis verwezen. Na een CT-scan volgde al snel de eerlijke maar harde diagnose:
Een (waarschijnlijk) kwaadaardige tumor in mijn dikke darm, met mogelijk uitzaaiingen naar mijn lever.
Een compleet onverwachte klap die elke vorm van fundering die ik had onder me weg sloeg. Gelukkig was mijn sterke vrouw, Elaine, continu naast me.
Woensdagochtend volgde gelijk de eerste operatie om mijn darmen te ontzetten en een periode van onderzoeken (vooral om zekerheid te krijgen omtrent uitzaaiingen) volgde. Zekerheid kwam al snel over de daadwerkelijke kwaadaardigheid van de tumor en later kwam steeds meer goed nieuws over de afwezigheid van uitzaaiingen. Goddank!
Uiteindelijk heb ik 13 dagen (tot maandag 24 april) in het ziekenhuis doorgebracht. Het resultaat is dat ik een goede kans maak dat één operatie, om de tumor te verwijderen, voldoende is om me weer kankervrij te maken. Deze operatie staat vooralsnog gepland voor 10 mei aanstaande. Later volgt nog een operatie.
Een intensief traject waarbij ik in de tussenliggende periodes vooral moet zorgen voor een sterk lichaam en een positieve mindset. Daar gaat de eindelijk opkomende lente me zeker bij helpen. Lekker rustig wandelen in het zonnetje gaat me zeker sterker maken.
Ik wil via deze weg iedereen die me de afgelopen periode met positieve energie heeft gesteund, enorm bedanken. Ik zal jullie ook de komende tijd weer hard nodig hebben. 😘
Credits: Tulpenvelden in de Hoeksche Waard - When in Holland |
3 opmerkingen:
Nondeju, da’s niet niks. Wie zegt dat verhalen erger kunnen zijn dan de werkelijkheid, mag z’n pen inleveren. Heel veel sterkte met wat gaat komen. Gezien de voortekenen sla je je daar succesvol doorheen, desondanks veel geluk voor jou en Elaine.
Hoi "Anoniem". Bedankt voor de beste wensen. Ik heb alleen geen idee wie je bent. :-)
Als je niet in het openbaar je naam wilt geven, kun je me ook mailen op info@heinvandermeij.nl
Hallo Hein, ik schrok van het bericht en het komt me bekend voor. Vooral het niet weten dat je iets mankeert en kort daarna blij zijn met geen uitzaaiingen, dat heb ik helaas ook mogen ervaren. Ik wens je heel veel sterkte de komende tijd en voorspoed bij je herstel!
Hartelijke groet, Ab
Een reactie posten